警世通言第二卷庄子休鼓盆成大道
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>东坡在湖州做官,三年任满朝京,作寓于大相国寺内。想当时因得罪于荆公,自取其咎。常言道:&rdquo;未去朝天子,先来谒相公。&rdquo;分付左右备脚色手本,骑马投王丞相府来。离府一箭之地,东坡下马步行而前。见府门首许多听事官吏,纷纷站立。东坡举手同道:&ldquo;列位,老太师在堂上否?&rdquo;守门官上前答道:&ldquo;老爷昼寝未醒,且请门房中少坐。&rdquo;从人取交床在门房中,东坡坐下,将门半掩。不多时,相府中有一少年人,年方弱冠,戴缠鬃大帽,穿青绢直摆,俪手洋洋,出府下阶。众官吏皆躬身揖让,此人从东向西而去。东坡命从人去问,相府中适才出来者何人;从人打听明白回复,是丞相老爷府中掌书房的,姓徐。东坡记得荆公书房中宠用的有个徐伦,三年前还未冠。今虽冠了,面貌依然,叫从人:&ldquo;既是徐掌家,与我赶上一步,快请他转来。&rdquo;从人飞奔去了,赶上徐伦,不敢于背后呼唤,从傍边抢上前去,垂手侍立于街傍,道:&ldquo;小的是湖州府苏爷的长班。苏爷在门房中,请徐老爹相见,有句话说。&rdquo;徐伦问:&ldquo;可是长胡于的苏爷?&rdquo;从人道:&ldquo;正是。&rdquo;东坡是个风流才子,见人一团和气,平昔与徐伦相爱,时常写扇送他。徐伦听说是苏学士,微微而笑,转身便回。从人先到门房,回复徐掌家到了。徐伦进门房来见苏爷,意思要跪下去,东坡用手搀住。这徐伦立身相府,掌内书房,外府州县首领官员到京参谒丞相,知会徐伦,俱有礼物,单帖通名,今日见苏爷怎么就要下跪?因苏爷久在丞相门下往来,徐伦自小书房答应,职任烹茶,就如旧主人一般,一时大不起来,苏爷却全他的体面,用手搀住道:&ldquo;徐掌家,不要行此礼。&rdquo;徐伦道:&ldquo;这门房中不是苏爷坐处,且请进府到东书房待茶。&rdquo;</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>这东书房,便是王丞相的外书房了。凡门生知友在来,都到此处。徐伦引苏爷到东书房,看了坐,命童儿烹好茶伺候。&ldquo;禀苏爷,小的奉老爷遣差往太医院取药,不得在此伏侍,怎么好?&rdquo;东坡道:&ldquo;且请治事。&rdquo;徐伦去后,东坡见四壁书橱关闭有锁,文几上只有笔砚,更无余物。东坡开砚匣,看了砚池,是一方绿色端砚,甚有神采。砚上余墨未干。方欲掩盖,忽见砚匣下露出些纸角儿。东坡扶起砚匣,乃是一方素笺,叠做两摺。取而观之,原来是两句未完的诗稿,认得荆公笔迹,题是咏菊)。东坡笑道:&ldquo;士别三日,换眼相待。昔年我曾在京为官时,此老下笔数千言,不由思索。三年后也就不同了。正是江淹才尽,两句诗不曾终韵。&rdquo;念了一遍,&ldquo;呀,原来连这两句诗都是乱道。&rdquo;这两句诗怎么样写?&ldquo;西风昨夜过园林,吹落黄花满地金。&rdquo;东坡为何说这两句诗是乱道?一年四季,风各有名:春天为和风,夏天为薰风,秋天为金风,冬天为朔风。和、薰、金、朔四样风配着四时。这诗首句说西风,西方属金,金风乃秋令也。那金风一起,梧叶飘黄,群芳零落。第二句说:&ldquo;吹落黄花满地金,&rdquo;黄花即菊花。此花开于深秋,其性属火,敢与秋霜鏖战,最能耐久,随你老来焦干枯烂,并不落瓣。说个&ldquo;吹落黄花满地金&rdquo;,岂不是错误了?兴之所发,不能自己。举笔舐墨,依韵续诗二句:&ldquo;秋花不比春花落,说与诗人仔细吟。&rdquo;</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>不讨便宜不折本,也无欢乐也无愁。</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>说话的,这三句都是了。则那聪明二字,求之不得,如何说聪明不可用尽?见不尽者,天下之事。读不尽者,天下之书。参不尽者,天下之理。宁可惜懂而聪明,不可聪明而槽懂。如今且说一个人,古来第一聪明的。他聪明了一世,憎懂在一时。留下花锦般一段话文,传与后生小子恃才夸己的看样。那第一聪明的是谁?</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>吟诗作赋般股会,打浑猜谜件件精。</span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>我有子时做你婿,你有女时伴我眠。</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>你依此誓时,我死在你后;</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>我违此誓时,你死在我前。</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>不是仲尼重出世,定知颜子再投生。</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>话说宋神宗皇帝在位时,有一名儒,姓苏名轼,字子瞻,别号东坡,乃四川眉州眉山人氏。一举成名,官拜翰林学士。此人天资高妙,过目成诵,出口成章。有李太白之风流,胜曹子建之敏捷。在宰相荆公王安石先生门下,荆公甚重其才。东坡自恃聪明,颇多讥诮。荆公因作字说,一字解作一义。偶论东坡的坡字,从土从皮,谓坡乃土之皮。东坡笑道:&ldquo;如相公所言,滑字乃水之骨也。&rdquo;一日,荆公又论及鲵字,从鱼从儿,合是鱼子;四马曰驷,天虫为蚕,古人制字,定非无义。东坡拱手进言:&ldquo;鸠字九鸟,可知有故?&rdquo;荆公认以为真,欣然请教。东坡笑道:&ldquo;毛诗云:&lsquo;鸣鸠在桑,其子七兮。&rsquo;连娘带爷,共是九个。&rdquo;荆公默然,恶其轻薄,左迁为湖州刺史。正是:&ldquo;是非只为多开口,烦恼皆因巧弄唇。&rdquo;</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>若依得这诗时,人人都要如此,谁是呆子,肯束手相让?就是一时得利,暗中损福折寿,自己不知。所以佛家劝化世人,吃一分亏,受无量福。有诗为证:</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>
<span lang='en-us'><span style='mso-spacerun: yes'><font face='times new roman'> </font></span></span><span style='font-family: 宋体; mso-ascii-font-family: &quot;times new roman&quot;; mso-hansi-font-family: &quot;times new roman&quot;'>得便宜处欣欣乐,不过心时闷闷忧。</span>
<span lang='en-us'><o:p><font face='times new roman'> </font></o:p></span>